พระรุ่งโรจน์ ชยานนฺโท

CD147 พระธรรมเทศนา

โดย พระรุ่งโรจน์ ชยานนฺโท

เพื่อประโยชน์ของท่านทั้งหลาย
ขอท่านได้สำรวมจิตทำสมาธิอย่างน้อย 5 นาที ก่อนพิจารณา

กายนี้ประชุมลงด้วยธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ลม และไฟ เป็นของที่จิตได้ยืมมาจากโลก เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้กับ ความโลภ ความโกรธ และความหลง ว่ามีโทษอย่างไร เพื่อใช้ในการสร้างความดีและพัฒนาจิตยิ่งๆขึ้นไป จนกว่าจะถึงจุดหมายสูงสุด คือ ถึงจุดที่จิตมีความรู้แจ้ง เห็นโทษของ ความโลภ ความโกรธ และความหลง เพื่อพิจารณาแล้วละจากสิ่งเหล่านี้ คือ ดับความร้อน จากไฟ 3 กองนี้ จิตก็ไม่ต้องขอยืมกายจากโลกอีกต่อไป เพราะทุกครั้งที่ขอยืมมาก็ต้องเป็นหนี้ เป็นภาระ เพราะกายนี้ มันคอยจะสกปรกอยู่ตลอดเวลา ต้องประคับประคองกายให้อยู่ได้ และไม่เจ็บป่วย จนจิตอาศัยอยู่ไม่ได้ก่อนเวลาอันควร ซึ่งจริงๆแล้วก็ยืมได้ไม่เกิน 100 ปี ก็ต้องคืนไปแล้ว และด้วยการเรียนรู้ ก็มี ผิดบ้าง ถูกบ้างหากไม่มีใครบอก.. บางทีถูกกระแสของกิเลสทั้ง 3 นี้พากายไปทำชั่ว สวนกระแสที่ตั้งใจไว้ก็มาก.. ต้องชดใช้หนี้กรรมกันอีกนาน .. โชคดีอยู่บ้างคือ มีสมเด็จพระบรมครูสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบอกทางที่ถูกที่ควรให้ ซึ่งใครที่พยายามทำตามสักวันก็ต้องถึงจุดหมายที่ตั้งไว้ อย่างน้อยก็เร็วกว่าพวกที่ทำตามความคิดของตัวเองว่าสิ่งนี้ถูก สิ่งนี้ผิด แล้วพากายทำตามความคิดนั้น ซึ่งส่วนใหญ่มักโดนหลอกทั้งนั้น กว่าจะรู้ ก็ต้องก้มหน้าใช้หนี้กรรมกันมากมาย...

        มนุษย์เราทุกวันนี้ ส่วนใหญ่ไม่รู้ความจริง เป็นหนี้โลกจากการยืมกายนี้มาใช้ชั่วคราว แล้วยังนึกว่า เขาให้ตลอดไป นึกว่าเป็นของตัวเองอีก พอถึงเวลาที่ต้องคืนก็ไม่อยากคืน ร้องไห้คร่ำครวญกันไป บางทีก็หลงปรนเปรอกับกายจนลืมจุดหมายของจิตในการที่ต้องยืมกายนี้มา ยิ่งกว่านั้น หลายคน เรียกว่ามากมายที่หลงไปกับกายที่ยืมมา ยังไม่พอ ยังไปหลงกับกายคนอื่นที่ยืมมาอีก.. ทิ้งภาระกิจพัฒนาจิต แล้วทุ่มเทเพื่อกายคนอื่นที่ยืมมาเหมือนกัน แล้วพอได้มา ก็ยึดถือจะเอามาเป็นของตัวอีก ดูเอาเถิดท่านทั้งหลาย.. มันจะยุ่งเหยิงซักเพียงไหน.. จิตทั้งหลายที่เคยสดใส สะอาด พอหลงไปหลงมาตามกระแสโลก กระแสกิเลส ก็ยิ่งยุ่งไปกันใหญ่.. ต่างจิตก็ต่างไม่รู้ พายึดถือกันไปต่างๆนาๆ เหมือนคนตาบอดจูงคนตาบอด เหมือนต่างคนต่างว่ายน้ำไม่เป็น แล้วอยากจะช่วยกัน สุดท้ายก็จมไปกับกระแสกิเลส เป็นทุกข์จากหนี้กรรมนั้นมากมาย.. ท่านผู้มีปัญญาทั้งหลาย จงตื่นจากความหลับไหลงมงายในกายนี้ซะเถิด จงพิจารณาให้มากถึงซึ่งกายที่ยืมมานี้.. ดูสิ!! เขาให้ยืมของดีที่ไหน มีแต่กระดูกเป็นโครงสร้าง ร้อยรัดด้วยเส้นเอ็ด ฉาบทาไปด้วยเนื้อหนัง เต็มไปด้วยของไม่สะอาด แต่เราจำเป็นต้องใช้เพื่อจุดมุ่งหมายทางจิตต่างหากล่ะ!! เมื่อท่านทั้งหลายได้ทราบถึงซึ่งความจริงดังนี้แล้ว ขอท่านผู้มีปัญญา จงเร้งความเพียรพยายามพัฒนาจิต ซึ่งเป็นงานหลักให้สูงถึงที่สุดเถิด อย่ามัวมาหลงกับสิ่งไร้สาระกันอยู่เลย เพราะอีกไม่นาน เราก็ต้องคืนกายนี้ให้กับนาย คือโลกไปแล้ว ยังต้องทิ้งทรัพย์สินสมบัติ ซึ่งเป็นเหมือนดอกเบี้ยเอาไว้กับโลก จะนำไปได้เพียงบุญกุศลหรือบาปอกุศลเท่านั้น

        ฉะนั้น.. เมื่อวันนั้นมาถึง เมื่อหมดเวลาจะได้ไม่เสียใจหากได้ใช้กายนี้ให้คุ้มค่ากับเวลาที่ได้ยืมมา.. แล้ววันนี้ท่านใช้กายนี้เพื่ออะไร ???

        หวังว่าบทความนี้ คงจะได้เตือนสติของท่านผู้มีปัญญาทั้งหลาย ให้ใช้ชีวิตได้อย่างถูกต้องและคุ้มค่า กับการเกิดมาเป็นมนุษย์และได้พบพระพุทธศาสนา..

        ด้วยอานิสงส์แห่งสัจธรรมนี้ ขอให้ท่านทั้งหลาย ได้พัฒนาจิต จนได้มาซึ่งดวงตาเห็นธรรม ตามพระผู้มีพระภาคเจ้า และพระอริยสาวกทั้งหลาย ผู้ได้ข้ามถึงฝั่งโดยเร็วโดยง่ายด้วยเทอญ

โมทนาสาธุ

พระรุ่งโรจน์ ชยานนฺโท
9 สิงหาคม 2544
22.40 น.