-----------

------------

.

ติดเหล้า-บุหรี่&ยาเสพติด ทำไงดี??

โดย : โจโฉ www.jozho.net

กรรมกับยาเสพติด และวิธีเลิก

          การปฏิบัติธรรมหรือการฝึกตนในหลายด้านมักไม่ได้ผลกับคนทั่วไปในวงกว้าง เพราะเน้นหักดิบหรือบังคับตนเกินพอดี ซึ่งนั่นเหมาะกับคนมีปัญญากล้าหรือมีความพร้อมถึงระดับแล้ว แต่สำหรับคนที่ฐานจิตยังไม่มั่นคง จะเป็นเรื่องยากเกินเอื้อมถึงจนถอดใจ และแม้ทำได้ อาจเพียงกดข่มชั่วคราว เหมือนหินทับหญ้า ยกหินออกก็งอกใหม่ได้      คนส่วนใหญ่รู้ดีว่ากินเหล้าผิดศีลห้า แต่มักตัดใจได้ยากและมีข้ออ้างสารพัดเพื่อจะไม่เลิก  การจะหลุดจากสิ่งไม่ดีที่ย้อมจิตให้ลุ่มหลงติดใจ วิธีที่น่าจะทำได้จริงกับคนทั่วไปมากกว่า คือ.. พยายามสะสมข้อมูล เรียนรู้ให้เข้าใจทีละขั้นในขณะที่ยังอยู่กับมัน ไม่ใช่การวิ่งหนีหรือบังคับให้ตัดขาดทันที   การแนะนำให้คนเลิกเหล้าหรือยาเสพติด อย่าเริ่มต้นด้วยการทำให้เขารู้สึกว่าสิ่งที่ทำมันเลว เป็นบาปร้ายแรง หรือต้องให้ละทิ้งสิ่งที่ลุ่มหลงมานานในทันที เพราะมันทำให้จิตต่อต้านและไม่เปิดใจรับ

. 

          มนุษย์จะละกิเลสแต่ละด้านได้ ต้องมีสิ่งดีกว่าเข้ามาแทนให้จิตได้สัมผัสทีละลำดับขั้น  ครูอาจารย์สอนไว้ว่า..  การรักษาศีลเอาที่ทำได้แน่แค่ข้อเดียวก่อนก็ได้สำหรับคนพึ่งเริ่มต้น  ไม่ต้องพยายามเป็นคนดีให้ได้ทันที ไม่ต้องบังคับฝืนตนจนเกินพอดี พอศีลบริสุทธิ์ซักข้อ   จิตจะตอบได้เองว่าควรจะไปทางไหน     จะเริ่มเกิดปัญญามองเห็นความจริง ขอแค่มีกระแสความดีเกิดในใจให้จิตได้เปรียบเทียบ จิตจะเริ่มเห็นเองว่าทำสิ่งนี้เป็นสุขหรือทุกข์กว่ากัน จะละวางสิ่งเป็นโทษอื่น ๆ ได้ง่ายขึ้นในอนาคต    สมัยก่อนผมสูบบุหรี่วันละ3ซอง กินเหล้าวันละกรม แต่สวดมนต์ทุกวัน    อ่านหนังสือธรรมะเป็นประจำ      กว่าจะเลิกได้ไม่ง่าย  และไม่ยาก    เป็นประสบการณ์ตรงที่พิสูจน์กับตัวเองว่า จิตใต้สำนึกเขารับรู้ทุกอย่างและประมวลผลได้เอง แต่สำคัญสุดเราต้องมีตัวอย่างให้เขาเปรียบเทียบ และต้องหมั่นเจริญสติหรือระลึกรู้ถึงสิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำ แล้วตั้งคำถามให้ตัวเองบ่อย ๆ ว่าทำแล้วได้ประโยชน์อะไร เป็นความสุขจริงไหม ??   แม้จะผิดศีลมัวเมากิเลสอยู่ก็ตาม ให้พยายามระลึกเข้ามาในกายใจตนอยู่เสมอ ๆ ถามตัวเองย้ำๆ ว่าทำเสร็จแล้วได้อะไร ที่ต้องการความสุขแค่นี้เองหรือ?  ดีกับชีวิตเราจริงหรือ? สุขที่ได้รับมันยั่งยืนหรือเปล่า ? น่าจะมีอะไรดีกว่านี้ไหม !!  (เป็นการโปรแกรมจิต)

.

          จิตมนุษย์มีความเป็นพุทธะหรือศาสนาอื่นเรียกว่ามีพระเจ้าสถิตอยู่ในตัวของทุกคน มีพลังมหาศาลที่ซ่อนอยู่ภายใน ถ้าเราใส่ข้อมูลให้จิตใต้สำนึกบ่อยๆ จิตเขาจะตอบเราได้เองว่า.. สิ่งไหนควรไม่ควร และใช่สุขที่แท้จริงหรือยัง ??  สำหรับคนยังผิดศีลติดเหล้ายา ขอเพียงอย่าจมกับมันสุดตัว อย่าปิดตัวเองด้วยความคิดว่าเราเอาดีไม่ได้ ไม่มีทางดีได้กว่านี้  รับรองว่าเพียงแค่ความดีที่บริสุทธิ์จากการทำทานเป็นประจำ(โดยเฉพาะธรรมทานที่ถูกต้อง) และการรักษาศีลข้อใดข้อหนึ่งสักข้ออย่างมั่นคง จะนำหลุดจากสิ่งเหล่านั้นได้โดยง่ายในอนาคต   แม้ปัจจุบันยังเมาหัวราน้ำหรือเคยทำผิดไว้มากก็ตาม ขอแค่พยายามงดหรือลดให้น้อยลงในเบื้องต้นก่อน  กลับมาระลึกรู้ว่าสิ่งที่ทำมีโทษเจืออยู่ หมั่นคิดตั้งใจว่าจะถอยออกจากมันสักวันให้ได้ จะมีโอกาสหลุดได้ง่ายกว่าการที่ยังหลงคิดว่า สิ่งที่ทำมันถูกต้องหรือหักดิบตัดขาดในขณะจิตใต้สำนึกยังไม่พร้อมและไม่ยอมรับ

.

          หลายคนโปรแกรมจิตตัวเองทางอ้อมเสมอว่า.. กินเหล้าไม่ผิด ไม่บาป ไม่ได้ทำร้ายใคร สิ่งนี้ทำให้เกิดข้อมูลฝังในจิตระดับลึก ส่งผลให้หลายภพชาติข้างหน้าคุณจะมั่นคงในความเป็นคนขี้เมามากขึ้น เมื่อทับถมความคิดแบบนี้ไปเรื่อย ในชาติถัด ๆ ไป คุณจะมีโอกาสติดเหล้าและยาเสพติดได้ง่ายกว่าคนอื่น เพราะมีวิบากความคุ้นชินติดตัวมาเป็นทุนเดิม  หากชาติก่อนไม่เคยกินเหล้า    ไม่เคยเสพยา ชาติปัจจุบันแม้ลองหลายครั้ง อาจจะไม่ติดหรือไม่ชอบ และแม้ติดแล้วจะเลิกได้ง่ายกว่าคนอื่น   ต่างกับคนที่เคยช่ำชองติดใจหนักกับของมึนเมาในชาติก่อน เกิดใหม่แค่ได้ลองครั้งเดียวจะติดจนโงหัวไม่ขึ้นและเลิกได้ยากกว่าคนทั่วไป  หากเข้าใจวิบากที่ข้ามภพชาติได้ เราคงไม่มานั่งสอนวิธีเลิกเหล้าเลิกบุหรี่กันแนวทางเดียวเหมือนทุกวันนี้ ที่ส่วนใหญ่คนเขียนตำราอาจเป็นแพทย์ที่ไม่เคยเสพยาหรือสูบบุหรี่หนักจนเลิกได้เลยด้วยซ้ำ !!  หรือบางคนเป็นเพราะวิบากเก่าน้อย ตัวเองเลิกได้ง่าย จึงพาลคิดไปว่าเลิกง่ายนิดเดียว.. "แค่ใจเท่านั้น" แต่สำหรับคนอื่นมันไม่ใช่ คนเราทำกรรมมาไม่เหมือนกัน วิบากในจิตไม่เท่ากัน บางคนให้เลิกแทบตายก็เลิกไม่ได้ (ง่าย ๆ )

          การกินเหล้าอาจดูไม่ใช่บาปร้ายแรงหากกินแล้วไม่ได้ไปทำร้ายใคร     แต่มันทำลายสุขภาพ ก่อหลายโรค  มีผลต่อคลื่นสมอง รบกวนสมองส่วนจิตสำนึก ที่เป็นส่วนเดียวที่ทำให้คนคิดได้ต่างจากสัตว์ เป็นสมองส่วนที่ทำให้คนรู้จักมีน้ำใจ มีความกตัญญูรู้คุณ มองโลกแง่บวก ฯลฯ.......  เหล้า&ยาเสพติดยังไปกระตุ้นสมองส่วนสัตว์เดรัจฉานให้โตขึ้น ทำงานดีขึ้น ส่งผลให้สามัญสำนึกจะค่อยถูกพัฒนาไปใกล้เคียงสัตว์เรื่อย ๆ หงุดหงิดง่าย ขาดเหตุผล มองโลกแง่ร้าย สนใจแต่การกิน นอน สืบพันธ์ หาความสุข  จะคิดได้แค่การเอาตัวเองให้รอด การเอาเปรียบคนอื่นเป็นเรื่องธรรมดา สัตว์ใหญ่กินสัตว์น้อยเป็นธรรมชาติ    อาจมีบ้างที่แม้จะขี้เมาหนักแต่จิตใจดี มีมนุษยธรรมและสามัญสำนึกสูง(ในเวลาไม่เมา) นั่นเพราะมีสิ่งที่ทำให้คลื่นสมองสงบ มีสุขที่บริสุทธิ์มาถ่วงดุล เช่น.. มั่นคงในการรักษาศีลข้ออื่น ๆ  การทำความดี มีน้ำใจ มีความรักเมตตา  สวดมนต์ ทำบุญ ฟังธรรม มีความกตัญญู รักษาสัจจะ  แต่ความดีที่มีมากมายอาจสลายพริบตาเพียงแค่ขาดสติจากการเมาแล้วข่มขืน ติดเอดส์เพราะความเมา เมาแล้วขับชนคนตาย  เมาแล้วฆ่าคนตายได้แค่เรื่องเล็กน้อย ฯลฯ

.

          กฎแห่งกรรมของการกินเหล้าอย่างหนักคือส่งผลทั้งชาตินี้และชาติหน้าให้มีโอกาสเป็น.. "บ้า-ปัญญาอ่อน" อย่างเบาคือส่งให้เกิดมาโง่สมองทึบ ปวดหัวฯ  มองข้างถนนเห็นคนตัวเขรอะผมเผ้ายุ่งเหยิง ควรพึงระลึกว่าหากยังไม่คิดลดละเลิกบ้าง อนาคตคงไม่พ้นได้เกิดมาเป็นเหมือนเขา   หรือต่อให้มีบุญเก่าที่ทำทานสร้างกุศลไว้มาก อาจได้สิทธิ์กลับมาเกิดเป็นลูกเศรษฐีได้เสวยบุญเก่าบนกองทอง ในสภาพน้ำลายฟูมปาก เล่นขี้ตัวเองอย่างสำราญใจ  เหล้าและยาเสพติดยังส่งผลเสียต่อการพัฒนาจิตในระยะยาวหลายภพชาติ    เมื่อสมองทึบ จะเข้าใจธรรมได้ยาก การเจริญสติดูจิตดูกายจะไม่แจ่มใส เพราะจิตบิดเบี้ยวจากกรรมที่ทำลายสติตัวเองมาเนิ่นนาน ทำให้หลงผิดได้ง่ายหรือเดินหน้าสู่เส้นทางธรรมได้ยากลำบากมากขึ้น  ดังนั้นจึงควรใส่ใจกับการสร้างกรรมดีในด้านสร้างปัญญาสร้างสติให้ผู้คนให้มาก เช่น.. การสนับสนุนกิจกรรมการปฏิบัติธรรม หรือการเผยแพร่คำสอนธรรมะที่ถูกต้องไปในวงกว้าง  เมื่อทำให้มากจะมีผลสะท้อนกลับหาตัวเรา และส่งให้เกิดปัญญาเกิดสติได้ง่าย  ปัจจุบันมีคำสอนธรรมแบบผิดงมงายจำนวนมาก โดยเฉพาะลัทธิบ้าบุญ บูชาพระพุทธรูป-บูชาเทพเจ้าในเชิงขอโชคลาภ   คำสอนที่ทำให้คนโลภและหลง ย่อมสะท้อนกลับให้จิตเรามืดบอดตาม  จึงควรพิจารณาให้ถี่ถ้วนก่อนเผยแพร่ 

 .

ข้อมูลที่เชื่อถือได้ควรเป็นพระไตรปิฎก ,หรือตำรา ธรรมนิพนธ์จาก.. สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ซึ่งชาวพุทธทุกนิกายมีมติถวายตำแหน่งผู้นำสูงสุดของชาวพุทธทั่วโลก  และขอแนะนำงานเขียนของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต),  หลวงพ่อพุธ ฐานิโย, หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช, อ.พร รัตนสุวรรณ , อ.วศิน อินทสระ , คุณดังตฤณ ฯลฯ เหล่านี้คือผู้ทรงคุณธรรมที่แตกฉานในการอธิบายให้คนรุ่นใหม่เข้าใจได้ง่ายขึ้น

.

          หากเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมได้ดีพอ จะไม่สงสัยเลยว่า.. สิ่งที่คิดว่าไม่ผิด ทำไมพระพุทธองค์ถึงทรงบัญญัติไว้ในศีลห้าข้อแรกที่ควรงดเว้น  ศีลห้าไม่ใช่กฎข้อบังคับแต่เป็นข้อเสนอแนะว่า ถ้าลดละเลิกได้ จะมีผลดีต่อชีวิต   เป็นทางแห่งความสุข ทางพ้นอบายภูมิ : หากไม่ละเว้นสิ่งเหล่านี้ จะพบความสุขแท้จริงไม่ได้ บอกให้ฟังถึงเหตุและผล ส่วนใครจะทำตามหรือไม่แล้วแต่บุคคลนั้นต้องการ  ที่ว่าเหล้าและยาเสพติดเป็นทางสู่อบาย   เพราะคนเราจะตายไปเกิดเป็นอะไรอยู่ที่จิตสุดท้ายว่ารู้สึกและคิดแบบไหน   ชีวิตประจำวันคุ้นชินกับอารมณ์ใด    สิ่งเหล่านั้นจะไปปรากฏได้ง่ายในเวลาใกล้ตาย    คนติดเหล้าจิตมักสะสมสภาวะจิตในลักษณะเบลอ ๆ เคลิ้ม ๆ ไว้เป็นประจำ  ซึ่งเป็นภาวะจิตที่ส่งให้มีโอกาสเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานได้ง่ายที่สุด       คงยากหากไม่ศึกษาธรรมแล้วจะยอมรับหลักการนี้ได้  แต่เชื่อเถอะว่าการเชื่อเรื่องผลกรรมแบบถูกต้องไม่เคยทำให้ใครฉิบหาย อย่างน้อยถ้าเลิกยาเสพติดได้ ผลดีจะเกิดตามมากมาย ทั้งสุขภาพดี ประหยัดเงิน ลดโอกาสเสี่ยงติดโรค      ลดโอกาสโดนลากไปข่มขืน หรือทะเลาะวิวาทกับอันธพาล  ที่ตายก่อนวัยในข่าวก็เพราะ.. “เมา”  แทบทั้งนั้น  

.

        ยาเสพติดให้โทษอีกอย่างคือ..“บุหรี่” ที่แม้ไม่มีกำหนดในพระวินัยแต่ก็ควรลดละเลิกเพราะทำลายสุขภาพอย่างมาก สารพัดโรคเกิดจากบุหรี่  ไม่ได้ตายคนเดียว แต่สร้างบาปพาคนรอบข้างเจ็บป่วยไปด้วย เป็นสิ่งที่ชาวโลกล้วนรังเกียจในปัจจุบัน ถือเป็น..  “โลกวัชชะ” (โล-กะ-วัด-ชะ)  คือ.. โลกติเตียน เป็นสิ่งไม่สมควรทั้งพระและฆราวาส สำหรับพระที่ยังติดบุหรี่ อยากกราบนิมนต์พระคุณเจ้าช่วยสูบในที่ลับตาคน จะเป็นบุญแก่พระศาสนาอย่างมาก เพราะมันส่งผลเสียให้ภาพของพระไม่น่าเคารพในสายตาของคนทั้งโลก

. 

          ครูบาอาจารย์สมัยก่อนท่านสูบเพราะมีสาเหตุที่คนธรรมดาไม่ใช่พระอริยะคงเข้าใจได้ยาก แต่มักชอบเอาตนเองไปทำตามอย่างพระผู้เหนือโลกแล้ว  ยาเส้นสมัยก่อนถือเป็นยารักษาโรคบางโรคได้ ช่วยไล่แมลงได้  ได้ฟังจากผู้รู้ท่านเล่าว่า.. บางท่านมีวิบากเคยเสพติดมายาวนาน ร่างกายชินกับสารเหล่านี้ตั้งแต่ก่อนบวชหรือชาติก่อนก็ตาม ทำให้เลิกไม่ได้ แต่จิตท่านไม่ได้เสพติดเพราะพ้นปุถุชนเป็นอริยะสงฆ์แล้ว (พระอรหันต์ทำอะไร ไม่ถือเป็นกรรม แต่เป็นกิริยา)   คล้ายกรณีพระพูดคำหยาบติดปากในพระไตรปิฎก เป็นเพียงวาสนาติดตัวมา ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่คนไม่ศึกษาให้ลึกซึ้งจะเข้าใจได้ เลยส่งผลเสียให้เกิดการปรามาสและเข้าใจผิด พระหนุ่มเณรน้อยหลายรูปกลับใช้เป็นข้ออ้างในการเลียนแบบสูบตามพระเกจิอาจารย์บ้าง ซึ่งควรพิจารณาถึงความเหมาะสม อย่างน้อยควรห่วงเรื่องโทษภัยจากบุหรี่ ที่ทั่วโลกกำลังตื่นตัวว่าเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง   แต่กลับเป็นยาเสพติดที่ถูกกฎหมาย ??!!   

.

          ทิ้งท้ายสำหรับท่านที่กลุ้มใจเรื่องลูกหลานติดยา ทำใจให้สบายเถอะครับ มองให้เห็นว่ามันคือ.. กรรมของเราที่ต้องได้ลูกหลานแบบนี้ และการเลี้ยงดูที่ขาดการใส่ใจแต่เด็กแบบถูกต้อง หล่อหลอมเขาให้โตมาเป็นแบบนี้   อย่าทุกข์แทนคนอื่นเลย อนาคตที่มืดมนมันก็ชีวิตและกรรมของเขา    ทำจิตให้เบิกบานด้วยเมตตารักจริง พลังรักอาจเปลี่ยนคนได้ ผู้เขียนเองเลิกบุหรี่ได้เพราะความรักของแม่ที่มีให้อย่างบริสุทธิ์      พอเลิกบุหรี่ได้ การเลิกเหล้า เลิกพนันก็ตามมาเป็นพรวน  พระผู้ปฏิบัติดีมีพลังเมตตาสูง สัตว์ร้ายผ่านมาพบยังต้องยอมสยบและไม่ทำร้าย  แผ่เมตตาให้เขามาก ๆ ส่งความรักให้เขามาก ๆ อวยพรให้เขามีความสุขบ่อย ๆ  ขอให้เขาเลิกยาได้ในเร็ววัน แต่ถ้าเขาเลิกไม่ได้ ก็ขอให้เขามีความสุขแค่นั้นพอ ไม่ต้องไปทุกข์ใจแทนเขา

. 

          เมื่อรู้สึกทุกข์ใจกับลูกที่ไม่ดี ให้ลองทำใจว่ากำลังเลี้ยงหมาอยู่แล้วคุณจะสบายใจ   หมามันมีอนาคตไหม??  แต่ทำไมเราเลี้ยงมันได้จนมันตาย  เราไม่เคยทุกข์ ไม่เคยคาดหวังให้หมาต้องเรียนจบ ให้หมาต้องได้งานดี ๆ  ลูกหลานเหมือนกัน มีปัญญาก็เลี้ยงไปจนกว่าจะตายจากกันไป  ถ้ามันแก้อะไรไม่ได้แล้ว ทุกข์ต่อไปเท่ากับสะสมอกุศลจิต ตายไปขณะที่จิตเป็นทุกข์.. ลงนรกอย่างเดียว     ตายจากกันชาตินี้ เกิดใหม่ชาติหน้า เขาไปเกิดเป็นลูกคนอื่น เดินสวนกันก็จำกันไม่ได้แล้ว  รักแล้วต้องรู้จักวาง เลี้ยงหมาแบบไหน ให้คิดกับลูกหลานที่ติดยาแบบนั้น พาไปทำบุญด้วยกันบ่อย ๆ ให้เขาค่อย ๆ สะสมกุศลจิตทางอ้อม อาจช่วยได้ระดับหนึ่ง ถ้ารักเป็น ฝึกวางจิตให้เป็น ตัวเราเองจะมีความสุข

.  

         เชื่อมั่นในกฎแห่งกรรมเถอะครับว่า..   ทุกอย่างต้องมีเหตุมาก่อนจึงมี   ผลตามมาแบบที่เจออยู่ในทุกวันนี้  ทุกสิ่งต้องเป็นเพราะ.. “ผลกรรม” ของเราชักนำให้มาเจอทั้งนั้น อย่ามัวแต่โทษคนอื่นหรือสิ่งแวดล้อม การเชื่อหลักกรรมในแง่มุมที่ถูกต้อง จะทำให้เราแก้ปัญหาได้ถูกทาง และแม้จะแก้ไม่ได้แล้ว ก็ยังพอบรรเทาปัญหาได้ แถมทำให้เรารู้จักวางจิตและยอมรับง่ายขึ้น ไม่ทุกข์หนักเหมือนคนที่วางใจไม่เป็น   "รู้ธรรม รู้ทุกข์ ปล่อยวาง เป็นสุข ทุกข์น้อยลงทันตา"